ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ - ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ ΜΑΡΘΑ

Περσεφόνη - Φριντζήλα Μάρθα
Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης

Στα ίσια και στ ανάποδα
φωνές στον ύπνο μου άκουγα
Αφτί μου πλανημένο
στον Άδη κατεβαίνω

Κατεβαίνω σα νυφούλα
πού 'χασε το μάγκα της
ωχ ωχ ωχ, το λούσο και τα φράγκα της
ωχ ωχ ωχ, το λούσο και τα φράγκα της

Είναι σπηλιά, είν' όαση
σβησμένη τηλεόραση
Ωχρή σα το λεμόνι
στου Ήφαιστου τ' αμόνι

Κλαίω και παρακαλάω
να γεννηθώ δεν πρόφτασα
ωχ ωχ, ωχ, ζωή μου δε σε χόρτασα
ωχ ωχ, ωχ, ζωή μου δε σε χόρτασα

Και να σου πλησιάζουνε
ανδρείκελα που μοιάζουνε
Περίεργα κοιτάνε
μα δε με βοηθάνε

Βγάλ' τα πέρα μοναχή σου
όπως κάναμ' όλοι μας
ωχ, ωχ, ωχ, γαμώ το πορτοφόλι μας
ωχ, ωχ, ωχ, γαμώ το πορτοφόλι μας...


Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

Φερσεφόνη, θύγατερ μεγάλου Διός, ελθέ, μάκαιρα,
μουνογένεια θεά, κεχαρισμένα δ' ιερά δέξαι,
Πλούτωνος πολύτιμε δάμαρ, κεδνή, βιοδώτι,
ή κατέχεις 'Αίδαο πύλας υπό κεύθεα γαίης,
Πραξιδίκη, ερατοπλόκαμε, Δηούς θάλος αγνόν,
Ευμενίδων γενέτειρα, υποχθονίων βασίλεια,
ήν Ζεύς αρρήτοισι γοναίς τεκνώσατο κούρην,
μήτερ εριβρεμέτου πολυμόρφου Ευβουλήος,
`Ωρών συμπαίκτειρα, φαεσφόρε, αγλαόμορφε,
σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη καρποίσι βρύουσα,
ευφεγγής, κερόεσσα, μόνη θνητοίσι ποθεινή,
ειαρινή, λειμωνιάσιν χαίρουσα πνοήισιν,
ιερόν εκφαίνουσα δέμας βλαστοίς χλοοκάρποις,
αρπαγιμαία λέχη μετοπωρινά νυμφευθείσα,
ζωή καί θάνατος μούνη θνητοίς πολυμόχθοις,
Φερσεφόνη: φέρβεις γάρ αεί καί πάντα φονεύεις.
κλύθι, μάκαιρα θεά, καρπούς δ' ανάπεμπ' από γαίης
ειρήνηι θάλλουσα καί ηπιοχείρωι υγείαι
καί βίωι ευόλβωι λιπαρόν γήρας κατάγοντι
πρός σόν χώρον, άνασσα, καί ευδύνατον Πλούτωνα